Ewoud Faber

Mijn voornaam heeft vaak de toevoeging ‘met een d’ nodig. Eduard - Willem - Otto - Utrecht - Douwe. Ja, en met die Douwe is iets. Zo heette mijn opa en draai je zijn naam om dan heb je  ‘Ewuod’. Alleen dat klinkt zo raar, dus hebben mijn ouders maar besloten er Ewoud van te maken. 

Maar nu hoor ik je al hardop denken, wat doe je bij Maibru? Ik vereenvoudig jargon - gevulde boodschappen voor merken om duidelijke communicatie zonder verwarring te bereiken.